طبق نقل تاريخي آن ها در اين حمله چهر
صندوق مملو از جواهرات مرصع به الماس و
ياقوت گرانبها و حدود يکصد قبضه شمشير
با غلاف هاي مطلا به طلاي خالص و تزيين
شده به الماس و ياقوت و ... به يغما بردند .
و اين نيز نخستين حمله آنان به مقدسات
اسلامي نبود . صلاح الدين مختار نويسنده
و مورخ وهابي در کتاب "تاريخ امملکه
العربيه السعوديه کما عرفت" بخشي از
افتخارات وهابيت در حمله به کربلاي معلي
را چينن شرح مي دهد : در سال 1216 اميرسعود
در رأس نيروهاي بسياري از مردم نجد و
حبوب و حجاز و تهامه و نواحي ديگر به قصد
عراق حرکت نمود و در ماه ذي القعده به
شهر کربلا رسيد و آن را محاصره کرد . سپاه
مذکور باروي شهر را خراب کردند و به زور
وارد شهر شدند . بيشترمردم را در کوچه و
بازار و خانه ها به قتل رسانيدند و نزديک
ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارج
شدند ، سپس در محلي به نام ابيض گرد
آمدند . خمس اموالرا خود سعود برداشت و
بقيه را به هر پياده يک سهم و به هر سوار
دو سهم قسمت کرد .(چون به نظر آنها جنگ با
کفار بود)
عثمان بن بشر از ديگر مورخان وهابي
درباره حمله به كربلا چنين مي نويسد: "…
گنبد روي قبر (يعني قبر امام حسين عليه
السلام) را ويران ساختند و صندوق روي قبر
را كه زمرد و ياقوت و جواهرات ديگر در آن
نشانده بودند، برگرفتند و آنچه در شهر
از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا و نقره و
قرآن هاي نفيس و جز آنها يافتند، غارت
كردند و نزديك ظهر از شهر بيرون رفتند در
حالي كه قريب به 2000 تن از اهالي كربلا را
كشته بودند."
جالب اين جاست كه مورخ مزبور نام كتاب
خود را "عنوان المجد في تاريخ نجد"
گذاشته و از اين وقايع به عنوان
نشانههاي مجد و شكوه و عظكت وهابيت ياد
كرده است!
اما اين فقط شيعيان و اماكن مقدسه
آنها نبودند كه وهابيان آثار مجد و
شكوه خود را در آن به نمايش گذاشتهاند،
مكه مكرمه و طائف نيز از حملات آنان در
امام نماند. "جميل صدقي زهاوي" در خصوص
فتح طائف مي نويسد: "طفل شيرخواره را بر
روي سينه مادرس سر بريدند، جمعي را كه
مشغول فراگيري قرآن بودند كشتند، چون در
خانهها كسي باقي نماند، به دكانها و
مساجد رفتند و هر كس بود، حتي گروهي را
كه در حال ركوع و سجود بودند، كشتند.
كتابها را كه در ميان آنها تعدادي
مصحف شريف و نسخههايي از صحيح بخاري و
مسلم و ديگر كتب فقه و حديث بود، در كوچه
و بازارافكندند و آنها را پيمال كردند."
نظرات شما عزیزان: